لعنت به اعتیاد!

امروز یکم دیرتر از محل کار بیرون اومدم. کنار خیابون ایستاده بودم که یک آقای نسبتا مسن و متشخص از اونطرف خیابون داد زد : خانم ، خانم!  برگشتم ببینم چی میگه ! از طرفی بقدری گرسنم بود که یکبار با عرض شرمندگی  سرکار حالم بد شده بود ! یکمرتبه آقاهه را ندیده چشمم خورد به یک جنازه پتو پیچ اونطرف خیابون توی پیاده رو!

داشتم فکر میکردم حالا که دیدم یعنی باید برم اونطرف خیابون و صدقه ( اسم این پولی که  مرده میبینی را میندازی ، یادم رفته چی بود ) باید بندازم روش یا نه ! که باز صدای آقای پیر منو بخودم آورد ! گفت خانم  ! مرده ! چی را نگاه میکنی؟! ولی من هنوز منگ تصویر روبرو و افکار خودم بودم که دیدم پای مردهه تکون خورد !

نمیدونم آقاهه که داشت میومد اینطرف خیابون ، چون فهمیده بود آبی از من گرم نمیشه ، چی دید که ایستاد و اونم مثل من تکون خوردن پای مرده  را دید ! اینکه میگم مرده ، چون دقیقا مثل یک جنازه از سرش تا پاهاش ، غیر از پاشنه پاش توی پتو پیچیده شده بود !اونم دوبار پتو پیچ ، انگار پیچیده باشنش! آقاهه برگشت و سعی کرد پتو را بزنه کنار تا ببینه چه خبره؟! زدن ، اینطوری ولش کردن! ولی من با یک نگاه به پاهای کثیف و بدون هیچ پوشش فهمیدم اون یک معتاد خیابون خوابه ! چون نزاشت اقااهه پتوش را باز کنه و با مصیبت دستش را بیرون آورد و بهش اشاره کرد پول بده ! وقتی هم پول را گرفت ، باز خودشو پیچوند و بی حرکت موند!

خیلی بد بود ، خیلی ! تصویر یک معتاد که اینطوری پول جمع میکنه! توی تهران یکبار شبیهش را دیده بودم! درست وقتی از ترمینال دراومدم و اومدم برم سمت مترو بیرون ترمینال ، یک مرده ای روش پتو افتاده بود و هرکسی رد میشد سکه ای یا اسکناسی روش مینداخت ، یکمرتبه یک مرد ژولیده معتاد حمله کرد اون سمت و هرچی پول مردم ریخته بودن را جمع کرد و رفت ! این صحنه برام یادآور همون بود و اعصابم را کامل بهم ریخت. لعنت به اعتیاد