خانواده...

دیروز رفتیم تهران تا عید دیدنی اقوام تهرانی را هم بجا آورده باشیم ! از اونجایی که من از تنها نقطه ای که توی تهران خوشم میاد ، تجریش - امامزاده صالح - بازار تجریشهستش ، حتما اگر تهران بریم ، بخاطر من یکسری به اون سمت میزنیم!

من پدرم به لحاظ سنی حتی از نود درصد خواهرزاده هاشون کوچیکتر بودن به این ترتیب اول ما باید سنت را بجا بیاریم ! بعد منتظر بشینیم تا آخر هفته تا پایان فروردین بیان بازدید پس بدن و خوب چون حکم مسافر دارن ، شبی را مهمان ما باشناما دیروز بیش از نیمی از عید دیدنی ها را انجام ندادیم ! چون پای مامان یکمرتبه و بی دلیل پیچ خورد و به طرز بدی زمین خوردناینطوری شد که از بقیه عذرخواهی کردیم و برگشتیم.

خانواده پدری من بسیار شلوغ و پرفرزندن ! خیلی هاشون طی سالهای اخیر فوت کردن و از دنیا رفتن. ولی دقیقا بخاطر همین جمعیت زیادشون ، توی تمام ایران تقریبا من فامیل دارماما همین پخش بودن و کوچکتر بودن پدرم و پرفرزند بودن اقوامم باعث شده تا من خیلی هاشون را اصلا ندیدم و فقط اسمی ازشون شنیدم یا نشنیدمپدربزرگ من یازده تا بچه داشتن ! از این یازده تا فقط دوتاشون باقی موندن ! بقول دوستی ، وقتی دخترهاشون را ده سالگی یا کمتر شوهر میدادن ، دیگه تا به چهل میرسیده  ، هنر کرده بوده !و به این ترتیب من حتی خیلی از عمه هامم ندیدم و قبل از تولد من از دنیا رفتن ! حتی مادرمم یکی دوتاشون را ندیده

حالا چرا این پست را نوشتم ! چون اینروزها همه یک بچه بیشتر ندارن ! اصلا بچه طعم عمه و خاله و دایی و عمو را نمیچشه ! اصلا نمیدونه چی هستن! فقط باید بخاطرات بقیه گوش بده ! حداقل از ما یاد بگیرید و برای بچه هاتون خاطره بسازیدمن خاطراتم متعلق به نوه های عممه ، نه بچه های عممولی دست کم خاطره دارم ! بچه های شما چی؟! بیچاره ها ، بی خاطرن