مقوله ازدواج

مادرشوهرخواهرم با صلاحدید خودشون،خواستگاری را که صرفا از نظر مالی موقعیت خوبی داشتن و از هیچ نظر دیگه ای به من و خونوادم نمیخوردن را معرفی کردن. منم که فضول ،وقتی مامان با تلفن حرف میزدن ،میشه گفت به گوشی آویزون بودم:-D  ، مطابق معمول رقص ابرو میومدم که ردش کنید و من نمیخوام. خوب سوالات ایشون درباب وضعیت مالی خانواده و اینکه خونمون دقیقا کدوم قسمت اون خیابون هست!!!قبل فلکه که وضع مالیشون معمولا عالیتره یا بعد فلکه که مخلوط میشینن!! بنده رسمی هستم یا قراردادی!!!چقدر میگیرم و...

بعدشم مامان را بردم بیرون، خیلی حرف زدیم و گفتم درسته که دیگه هجده ساله نیستم و تقریبا از سن ازدواجمم گذشته و همه دوستانم در شرایط من ، دیگه دنبال سروسامون دادن بچه هاشون هستن و نه ازدواج!!! ولی من نمیخوام ازدواج کنم.بالاخره مامان متقاعد شدن ولی بعدش با اشک چشم گفتن برای آینده و تنهاییت نگرانم.بخصوص که تو شغل ثابتی نداری و میترسم اذیت بشی.خیلی حرف زدیم و مجبور شدم ،چندتا قول هم بدم.اما راضیم. چون ازدواج آدم خودش را طلب میکنه و من نیستم اون آدم. من با تنهاییم و پوسته ای که دور خودم کشیدم خوش و راضیم. طعنه ها و خنده ها و مسخره کردنهاشون،آخرین چیزیه که تو دنیا میتونه مهم باشه.

نمیدونم چرا این پست را نوشتم!!شاید تحت تاثیر پست وبلاگ نویسی که خاموش و اتفاقی خوندمش!!شایدم بخاطر خودم!!