لوازم آرایشی و همسایه

پدرم هیچوقت لوازم آرایشی دوست نداشت،برای همین مادرم هیچوقت آرایش نمیکردن و تنها لوازم آرایشیشون یک رژلب و یک کرم بود. اولین لوازم آرایشی را خواهرم برام خرید، سال اول دانشگاه ،وقتی براش تعریف کردم موقع تموم شدن کلاسها از یک فرسخی توالت های دانشگاه بوی لوازم آرایشی میاد.بردم بیرون و بهم گفت هرچی دوست داری بخر، اونزمان تازه رژهای حجیم کننده لب ، اومده بود. منم یک رژ حجیم کننده خواستم. از بقیش خوشم نیومد.وقتی زدم همه خندیدن و گفتن همه صورتت شد لب! همین شد که دیگه اون رژ را نزدم. تا چندسال پیش یادگاری نگهش داشته بودم که به اصرار مادرم  دور انداختم!

دیگه نخریدم و هروقت احساس نیاز کردم که مواقعش خیلی نادر بود، به وسایل خواهرم دستبرد زدم:)) تا اینکه وقتی رفته بودیم  سمت کرمانشاه ، همون جاها خواهرم برام یک کیف لوازم آرایش چرم خوشگل خرید، مادر هم گفتن زشته تو هیچی نداری، برات میخرم و باید استفاده کنی. گرچه همه چیز را از بهترین خریدن و کیف پر شد، ولی من هنوز تمایلی به استفاده ندارم.چون پاک کردنش سخته و منم حال ندارم:)) فقط بینشون رژم را دوست داشتم. خیلی خوشرنگ بود، خواهرم  گرفت تا استفاده کنه و دیگه برنگشت رژم، چون شوهرخواهرم ازش خوشش اومده بود و گفته بود قشنگه و خواهرمم گفت این مال من و تو برو برای خودت یکی دیگه بخر!

دیگه مارکش و رنگش را پیدا نکردم ، تا دیشب که با مامان رفتم بیرون ، بمامان گفتم بریم رژ بخرم! رژ نمونه خوشرنگ بود، وقتی خریدم و اومدم استفادش که کردم یک رنگ قرمز جیغی بود که آبجی کوچیکه بلند میخندید و میگفت خدایی تو این رنگ جیغ را برای چی خریدی:))) اینم قرارشد بدم یکی دیگه تا صدسال بعدی یکی دیگه بخرم، حالا شما رژ خوب مارک خوشرنگ اگر سراغ دارید، مارک و کد بگید من برم بگیرم. عروسی اون دو فامیل نوشکفتس و من  که فقط رژ میزنم، ندارم:))

..............................................

من اصلا همسایه نمیشناسم، غیر از این یکی دوتای بغلی:))ولی جالبه که بقیه منو میشناسن:)) بعد داشتم برمیگشتم خونه ،یک خانم پیر ایستاد و احوال همه را هم پرسید، من که از رو نرفتم همه را جواب دادم و دم در اینقدرمعطل کردم تا بفهمم کی بود. دیدم چه آبروریزی بود که من نشناختم، ولی اون منو از کجا میشناخت:))